خلیج پارس و کتیبه ی داریوش بزرگ
خلیج پارس و کتیبه ی داریوش بزرگ
بیش از 2 هزار سال پیش، آن هنگام که داریوش بزرگ، کانال داریوش که بعدها به سوئز مشهور شد را ساخت و به این ترتیب دریای سرخ را به خلیج عدن و اقیانوس هند پیوند داد، به یادگار خود کتیبه‌ای در آنجا نصب کرد که قدیمی‌ترین سند دنیا به شمار می‌رود که نام خلیج فارس را در خود جای داده است. این کتیبه اکنون در موزه لوور نگهداری می‌شود.
کتیبه کانال سوئز یکی از مهم‌ترین اسنادی است که نام خلیج فارس در آن با ظرافت تمام ذکر شده است.
این کتیبه که به صراحت فرمان داریوش بزرگ را در حفر کانال سوئز بیان می‌کند، 12 سطر دارد و به زبان فارسی باستان نوشته شده است.
سطر اول تا چهارم این کتیبه به ستایش اهورامزدا اختصاص دارد و در سطر چهارم توصیف سرزمین پهناور بزرگی به میان آمده که داریوش، شاه آن است.
در سطر هفتم کتیبه از زبان داریوش آمده است(می‌گوید داریوش شاه، من پارسی‌ام، از پارس، مصر را گرفتم، من دستور دادم این جویبار (کانال) را کندند از سوی رود پیرآوه (پرآب = نیل) که در مصر جاری است، که به سوی دریای پارس می‌رود، سپس من این جویبار را دستور دادم کندن و آنچنان که دستور دادم کنده شد و ناوگان از اینجا، یعنی از مصر به آن سوی، یعنی پارس حرکت کردند آنچنان که مرا کام بود).
در سطر دهم این کتیبه با عبارت "ابی دریه تیه هچاپارسا اَئی‌تی" به صراحت به نام دریای پارس اشاره کرده و هیچ شکی وجود ندارد، آب‌هایی که اکنون خلیج فارس نام دارد آن زمان دریای پارس قلمداد می‌شده‌اند.»
خلیج فارس یا همان دریایی که به دستور داریوش دریای پارس نامش نهاده بودند، نامی است به جای مانده از کهن‌ترین منابع. منابعی که از سده‌های قبل از میلاد سر بر آورده و با پارس، نام سرزمین ملت ایران عجین شده است.
خلیج فارس دریای کم عمق نیمه بسته‌ای است، با مساحت 240 هزار کیلومتر مربع که در جنوب غربی قاره آسیا و در جنوب ایران قرار دارد.
زمین‌شناسان عقیده دارند که در حدود 500 هزار سال پیش، صورت اولیه خلیج فارس در کنار دشت‌های جنوبی ایران تشکیل شد و به مرور زمان بر اثر تغییر و تحول در ساختار درونی و بیرونی زمین، شکل ثابت کنونی خود را یافت.
قدمت خلیج فارس با همین نام آنچنان دیرینه است که عده‌ای عقیده دارند خلیج فارس گهواره تمدن عالم یا مبدا پیدایی نوع بشر است.
نخستین بار یونانی‌ها خلیج فارس را "پرسیکوس سینوس" نامیدند که همان خلیج فارس معنا می‌دهد.
از آنجا که این نام برای اولین بار در منابع معتبر تاریخ توسط غیر ایرانیان نوشته شده است هیچگونه شائبه نژادی در وضع آن وجود ندارد.
"استرابن"، جغرافی‌دان قرن اول میلادی، نیز به کرات در کتاب خود از خلیج فارس نام برده است.
او محل سکونت اعراب را بین دریای سرخ و خلیج فارس عنوان می‌کند.
همچنین "فلادیوس آریانوس" مورخ دیگر یونانی در کتاب تاریخ سفرهای جنگی اسکندر از این خلیج به نام «پرسیکون کیت» که چیزی جز خلیج فارس نیست نام می‌برد.
خلیج همیشه فارس،از دوران باستان "فارس" بوده است
خلیج فارس نامی است به جای مانده از کهن ترین منابع، زیرا که از سده های قبل از میلاد سر بر آورده است، و با پارس و فارس _ نام سرزمین ملت ایران _ گره خورده است.
خلیج همیشه فارس
